هشدار رئیس انجمن جنگلبانی ایران: ترک‌های ۴۵ درجه در جنگل‌ها، نشانه بحران عمیق است

رئیس انجمن جنگلبانی ایران در نشست تخصصی دانشگاه تهران با اشاره به وضعیت بحرانی جنگل‌های کشور، اجرای ناپایدار طرح تنفس و نبود سیاست‌گذاری بلندمدت را از عوامل اصلی پسرفت مدیریت منابع طبیعی دانست و خواستار تدوین برنامه‌ای ۱۰۰ ساله برای احیای جنگل‌ها شد. آ

به گزارش پایگاه خبری همگام با البرز به نقل از خبرگزاری دانشجو، سید عطاالله حسینی رئیس انجمن جنگلبانی ایرانذصبح امروز در سلسله نشست‌های بایدها و نبایدهای جنگل ایران (هیرکانی) که در دانشگاه تهران برگزار شد، اظهارکرد: باید تلاش کنیم راه و روش متخصصان و پیشکسوتان را ادامه داده و شرایط موجود را به شکلی شایسته به نسل آینده تحویل دهیم.

حسینی افزود: جمعی از اساتید برجسته و باتجربه که در حوزه جنگلداری از دهه ۶۰ تاکنون در استان‌های مازندران، گیلان و گلستان فعالیت داشته‌اند، در این نشست حضور دارند و دغدغه‌های مشترکی نسبت به وضعیت نگران‌کننده جنگل‌ها دارند.

وی ادامه داد: امروز جنگل‌های کشور، نه‌فقط هیرکانی، بلکه همه رویشگاه‌ها با بحران‌های حفاظتی، احیایی و مدیریتی روبه‌رو هستند. این وضعیت همانند ترک‌های ۴۵ درجه در دیوارهای سازه‌ای است که هشداردهنده بروز بحران‌های عمیق‌تر در آینده است.

رئیس انجمن جنگلبانی ایران ضمن انتقاد از اجرای ناپایدار و غیرکارشناسی ایده «تنفس جنگل»، گفت: نبود سیاست‌گذاری پایدار باعث شد این طرح نتایج منفی به همراه داشته باشد و حتی وضعیت جنگل‌ها را به عقب برگرداند. ما نیازمند خط‌مشی بلندمدت و فراسازمانی هستیم که با تغییر دولت‌ها و مدیران، دچار تزلزل نشود.

حسینی با اشاره به لزوم برنامه‌ریزی صد ساله برای منابع طبیعی، به‌ویژه جنگل‌ها، افزود: این برنامه باید شامل تقسیم‌بندی‌های ۵۰ ساله و ۱۰ ساله باشد تا بتوان به‌صورت گام‌به‌گام، اهداف توسعه پایدار را پیگیری کرد.

وی همچنین اظهار داشت: انجمن جنگلبانی ایران در دوره جدید مدیریت، تلاش کرده با سازمان منابع طبیعی، شورای عالی جنگل و نهادهای پژوهشی و دانشگاهی تعامل و هم‌افزایی بیشتری داشته باشد. اگرچه در گذشته ضعف‌هایی در عملکرد انجمن بوده، اما امروز تلاش داریم مسئولانه‌تر و مؤثرتر در این مسیر گام برداریم.

حسینی در پایان با اشاره به چالش‌های اجتماعی و اقتصادی که به بسترهای جنگلی کشور فشار وارد کرده‌اند، گفت: تأثیر این عوامل به‌سادگی برطرف نمی‌شود و باید با کار کارشناسی، سیاست‌گذاری دقیق، مشارکت علمی و ارتباط مؤثر با افکار عمومی این بحران‌ها را کنترل و رفع کرد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

ممنون از ثبت دیدگاه. پس از بررسی نمایش داده خواهد شد.